شهید عباسعلی خزایی در سال ۱۳۴۱ در روستای تاریخی زوزن چشم به جهان گشود، قبل از دبستان روخوانی قران را در مکتب فرا گرفت. تحصیلات خود را با سختی و مشقت به پایان رساند در حالی که جزء بهترین شاگردان مدرسه بود. بعد از اتمام تحصیلات در واحد اطلاعات و عملیات سپاه تربت حیدریه مشغول به کار شد.

سردار شهید به خاطر شهامت، شجاعت، صداقت و صبوری زبانزد عام و خاص بود و علاقه خاصی داشت که به جبهه اعزام شود.

زمانی که در عملیات والفجر ۲ مجروح شدند و در بیمارستان تهران بستری  شدند پدرشان به ملاقاتش رفت او از پدرش خواست که با باقی مانده حقوقش در روستا برای بچه ها استخری بسازند که جوانان روستا قبل از رفتن به جبهه شنا یاد بگیرند. تا با آموختن شنا، جوانان روستا بتوانند توان خود را در حمله های دریایی بالا ببرند و از آن استفاده کنند. باید باور کرد که دیدگاهش فراتر از ایثار و گذشت بود که در آخرینلحظه های زندگی خود هم به یاد جبهه بود…