روز 7/ 7/ 1359 نیروهای تیپ 43 لشکر 9 عراق که با نصب پل از کرخه عبور کرده بودند، ضمن آن که آتش شدید روی حمیدیه و فولی آباد، به سمت جاده حمیدیه-سوسنگرد پیش رفته، با تیپ 35 که به نزدیکی حمیدیه رسیده بود، الحاق کردند.در این میان، حادثه ای مشکوک رخ داد که نگرانی و اضطراب مردم اهواز را به شدت افزایش داد. این حادثه انفجار انبار مهمات لشکر 92 در تپه فولی آباد بود.

صدای هولناکی انفجارهای پی در پی رعب و وحشت زیادی ایجاد کرده بود و تصور می شد دشمن در حال ورود به اهواز است و شهر در آستانه سقوط قرار دارد. این تصور با توجه به نزدیک شدن قوای عراقی به اهواز بسیار جدی تلقی می شد.

اندک پاسداران شهر در مقر سپاه اهواز گرد آمدند و با تشکیل دسته ای به استعداد 28 تن به فرماندهی "علی غیور اصلی" (مسئول آموزش سپاه پاسداران خوزستان) شبانه به سمت دشمن حرکت کردند. سپس به 14 تیم آر پی جی زن تقسیم شده و در کنار جاده حمیدیه -اهواز آرایش گرفتند.

ساعت 4 بامداد 9/ 7/ 1359 با دستور "غیور اصلی" آتش به سوی تانک های عراقی شلیک شد. نیروهای عراقی که غافلگیر شده بودند و نمی دانستند که با چه توانی به آنها حمله شده است در حالی که خسارات قابل توجهی دیده بودند، تعدادی از تانک های خود را سالم رها و به سمت کرخه کور عقب نشینی کردند. پس از این عقب نشینی جاده حمیدیه -سوسنگرد آزاد شد و رزمندگان پاسدار که به همراه یک گروهان از تیپ 3 لشکر 92 اهواز تا گلبهار پیش رفته بودند، از این ناحیه با پوشش هوایی هلی کوپترهای هوانیروز ارتش ارتش جمهوری اسلامی به طرف سوسنگرد حرکت نمودند و این شهر را که در اختیار ضد انقلابیون بود، آزاد کردند و 16 تن از عناصر ضد انقلاب از جمله بخشدار و فرماندار منصوب شده از طرف عراق را دستگیر و اعدام کردند. سپس رزمندگان به سمت بستان پیشروی کرده، مشاهده کردند دشمن با این تصور که نیرویی عظیم در تعقیب آنهاست این شهر را تخلیه و به طرف مرز رفته است. در این عملیات بسیاری از نیروها و تجهیزات عراق آسیب دیدند. همچنین از نیروهای خودی 4 تن به شهادت رسیدند.