در چهارم تیر ماه(1332ه.ش) در روستای زیدرو در خانواده متدین کودکی چشم به جهان گشود که نامش را « ابوالفضل» گذاشتند.

خانواده شاکری، خانواده مستعضف ولی مذهبی بود. ابوالفضل، تحصیلات خود را تا سوم متوسطه ی نظام قدیم ادامه داد. و به علت عدم توانایی مالی خانواده به ناچار ترک تحصیل کرد و مشغول کارگری شد. در جریانات مربوط به انقلاب، نقش عمده داشت و در تظاهرات و راه پیمایی های گوناگونی شرکت داشت. و در بدو انقلاب،‌ در نهاد کمیته ی انقلاب اسلامی قرار گرفت،‌ و در مبارزه با ضد انقلابی ها و طاغوتیان، نقش عمده ای را به دوش گرفت. با تشکیل بسیج به آن نهاد پیوست و بعد از مدتی به عنوان مسئوول آموزش نظامی شروع به فعالیت نمود.     

  با آغاز جنگ تحمیلی، وارد سپاه پاسداران شد و به عضویت رسمی آن در خدمات ارزنده ای را در جبهه و پشت جبهه ارائه نمود. چندین بار به جبهه اعزام شد و یک بار از ناحیه پا مجروح گردید. آخرین اعزام او به جبهه،‌ تاریخ (24/12/1363 ) بود که در عملیات بدر، در منطقه عملیاتی هور در حالی که فرماندهی گردان را به عهده داشت،‌ بر اثر اصابت ترکش به ناحیه ی گردن، به سرش همچون حضرت ابوالفضل (ع) قطع گردید و به دیدار حق شتافت.

چهره ابوالفضل همیشه در خاطر ه ها باقی مانده است. او یک پاسدار مخلص به تمام معنا بود. علاقه ی زیادی به مسائل مذهبی و مراسم سوگواری سالار شهیدان حسین بن علی (ع) داشت. اطلاعات و آگاهی هایش از مسائل نظامی،  بسیار بالا بود. به همین دلیل خیلی سریع به عنوان یک فرمانده گردان موفق،  در جنگ مطرح شد.